Wat het nieuwe werken drijft.
De afgelopen maanden heb ik op LinkedIn een poll open laten staan over de drijfveren voor het nieuwe werken in bedrijven en instellingen. Natuurlijk is de statistische relevantie van een dergelijke poll (met ruim 50 respondenten) eenvoudig te weerleggen, maar het geeft wel een aardige indicatie van waar het nu werkelijk om gaat.
In algemene zin is duidelijk te zien dat een cultuurverandering een grote drijfveer voor HNW is (42%), gevolgd door de inrichting van flexibele werkplekken (25%). Die laatste wordt in de commentaren vooral neergelegd als een besparing op werkplekken, terwijl een aantal andere respondenten aangeeft met name het terugdringen van filerijden als een belangrijke drijfveer te zien.
Overigens komt het beeld van de poll ook terug uit de workshops die ik met collega’s van Ordina heb verzorgd voor een grote uitvoeringsorganisatie van de rijksoverheid om een visie te ontwikkelen op het nieuwe werken. Ook daar kwamen dezelfde resultaten als drijfveer terug: cultuurverandering en flexibele werkplekken. Natuurlijk hebben we ook naar een vervolg gekeken: hoe zou je het nieuwe werken willen implementeren? Geheel tegen de verwachting (die je zou kunnen hebben bij bureaucratische uitvoeringsorganisaties) in werd er niet gevraagd om een gestructureerde top-down benadering (visie ontwikkelen, draagvlak, uitwerken, etc.), maar om een bottom-up zandbak met kleinschalige projectjes om te leren werken met nieuwe technologie op de werkplek.
Natuurlijk ben ik benieuwd naar ervaringen van anderen in projecten? Wordt dit beeld herkend?