Vandaag start Tuys, een organisatie die zich tot doel stelt mensen duurzaam te ontzorgen.

In de omgeving om ons heen heet dat een zorgorganisatie, thuiszorg, service- en gemakdiensten of iets anders. In ieder geval zijn het meestal namen die erop wijzen dat er vóór u wordt gezorgd of dat u verzorgd wordt. In ieder geval wordt u meestal het eigenaarschap uit handen genomen. Zo wordt zorg vaak een zorg.

Anita, Marion & Carla hebben beter begrepen wat u wilt. U wilt graag dat u geen zorgen heeft. Dat wilt u niet in de hectische tijd rond uw dertigste en veertigste, maar dat wilt u ook niet als u langzaam aan ouder wordt. Zij zorgen daarvoor. Zij zorgen ervoor dat u zo lang mogelijk uw leven kunt blijven leiden zoals u dat wilt. Een aanbod dat u niet kúnt weigeren.

Pulsar Partners is er trots op samen met deze drie voormalige zorgmanagers het initiatief te hebben mogen nemen om anders naar de wereld te gaan kijken. Om bij te hebben mogen dragen aan het proces van inspiratie naar realisatie. Samen met verschillende professionals uit het netwerk hebben we gewerkt aan een concept dat vernieuwend is in de samenleving. Omdat Anita, Marion & Carla anders durven kijken, omdat ze het verschil willen maken. Niet alleen omdat ze begrijpen hoe hun vak werkt, niet omdat ze een boterham in een veranderende omgeving willen verdienen, maar omdat ze oprecht geïnteresseerd zijn in duurzame oplossingen voor hun klanten.

Tuys gelooft in een samenleving waar iedereen kan leven zoals hij of zij dat kiest, waarin mensen worden geholpen om hun leven zo in te (blijven) richten als zij dat willen. De visie van Tuys is gericht op persoonlijke assistentie, aanbod van lokale aanbieders, gericht op samenwerking tussen alle partijen. Zodat thuis alles in orde is.

Dat dit aanspreekt werd al snel duidelijk. Ondernemers uit de regio, consultants en zelfstandige professionals, iedereen wilde en wil een steentje bijdragen aan het succes van Tuys. Ook de eerste klanten werden snel gevonden. Zowel in de persoonlijke dienstverlening als in het ontwikkelen van nieuwe concepten, draagt Tuys graag haar steentje bij.

Zo zal Tuys zich als onmisbare professionele schakel in een groot netwerk van kennis, klanten & aanbieders zich steeds meer ontwikkelen tot de partij in uw regio die zorgt dat alles op rolletjes loopt. Een zorg minder dus.

Pulsar Partners feliciteert Anita, Marion & Carla met hun gedurfde stap in een onzekere markt. Dames, met jullie kennis en ervaring, maar vooral met jullie coöperatieve visie en de passie voor jullie vak, wordt Tuys een groot succes!

Lees HIER de speech van Bart bij de opening van Tuys.
 

Het bericht Tuys, alles in orde! verscheen eerst op Pulsar Partners.

In de afgelopen periode werd ik met enige regelmaat geconfronteerd met de probleemloze samenleving.

U zult begrijpen dat onze samenleving verre van probleemloos is, sterker, zij kent talloze zware en minder zware problemen, die wij individueel of gezamenlijk niet zo maar oplossen.

Sommige mensen, zoals mijn partners en ik, trekken zich deze problemen aan en proberen nuttige, zinvolle oplossingen te vinden om een deel van deze problemen op te lossen. Ons type mens probeert inventief te zijn en steeds beter te worden in de aansluiting van vraag en aanbod. Ons eigen aanbod leest u op onze site.

Wat mij is opgevallen is dat veel, en steeds meer, mensen proberen in een probleemloze samenleving te leven. Zij kiezen er niet voor om de problemen aan te kijken of aan te gaan, maar verkiezen verschillende vermijdingsstrategieeën om maar geen problemen te hebben.

Ontwijking.
Een bekende strategie is het probleem uit de weg gaan, zoals een vervelende zaak niet uitpraten, maar degene die het betreft negeren en vermijden contact te hebben.”…”.

Drama.
Door in de rol van slachtoffer te gaan zitten, maakt degene die een probleem had zichzelf groter dan het probleem. “Kijk eens wat mij wordt aangedaan”.

Opleggen.
In sommige gevallen wordt u een norm opgelegd die de uwe niet is, waardoor de ander ineens geen probleem meer heeft. “U had dat moeten doen, zodat dit niet….”.

Liegen.
Er zijn mensen die zeggen dat het probleem niet bestaat, terwijl de feiten anders zijn. Zoals uw bijna slapend kind dat zegt: “Ik ben niet moe…”.

Overschreeuwen.
Met valse argumenten, vaak onder de gordel en krachttermen wordt het probleem ondergesneeuwd en overschreeuwd. Het probleem wordt zo kleiner, zo niet onzichtbaar, in het tegengeweld. “&@#^%!!!!!”.

Omdraaiing.
Een welbekend fenomeen, een probleem is ineens niet meer van de de ander, maar deze weet het zo te draaien dat het ineens uw probleem is of een ander probleem hebt dat erger is. U staat bijvoorbeeld eerlijk voor uw zaak, waardoor u de voortgang van de ander hindert, die iets anders wil. Ineens heeft u de Zwarte Piet (mag dat nog?) in handen en bent ú degene die dwarsligt. “Waarom ontneem je mij mijn geluk?”.

Verschuilen.
Het probleem is niet van iemand, maar het ligt aan iets of iemand anders: het systeem, het protocol, het management. U heeft dit filmpje al vast wel eens gezien. “Computer says no…”.

En zo zijn er vast nog meer strategieën te verzinnen.

Ze komen ook in combinaties voor zoals verschuilen achter niet bestaande protocollen (vaak in het publieke domein), liegen in een omdraaiing (persoonlijke vetes), liegen in een ontwijking (zakelijke problemen), etc.

Het resultaat is dat de problemen schijnbaar niet meer bestaan voor degene op wie het probleem afkwam. In plaats van het probleem aan te gaan, te gaan staan voor eigen waarden en normen, voor een eigen professionaliteit, doe je gewoon of je neus bloedt, steek je je kop in het zand en wacht tot het is overgewaaid. Op korte termijn een werkende strategie.

Natuurlijk werkt het op lange termijn niet. Problemen hebben de neiging terug te blijven komen tot ze opgelost zijn en oplossen kan alleen door ze recht aan te kijken.
Als het probleem tussen twee mensen bestaat is een open dialoog echt de enige oplossing.
Als het probleem tussen u en een organisatie, systeem of protocol is, is op tafel leggen in plaats van het onder de pet houden echt de enige oplossing.

Zullen we afspreken dat we het na de zomer anders doen? We accepteren dat we in een problematische samenleving leven. En we lossen het samen op, één probleem tegelijk.

Fijne vakantie!

Het bericht De probleemloze samenleving verscheen eerst op Pulsar Partners.

In maart 2014 zijn Bas van Meer (My Life Holding BV) & Bart van der Meij, John Jansen en Peter van Bommel (Pulsar Partners BV) gestart met Pulsar Innovation BV.

De ondertitel van Pulsar Innovation is Engaging Change geworden. Het bedrijf gaat zich richten op het begeleiden van innovatieprocessen en het vergroten van de betrokkenheid van medewerkers bij de ontwikkeling van de producten en processen van de deelnemende organisaties.

Beide partners van Pulsar Innovation hebben zich in de afgelopen jaren gericht op het vergroten van de slagkracht van organisaties door de inzet van ‘slimme’ technologie gecombineerd met het vergroten van de betrokkenheid van verschillende stakeholders. Pulsar Innovation biedt haar relaties nu de mogelijkheid om:

1. met kundige consultants een werkende innovatiestrategie te ontwikkelen om het adaptief vermogen en de slagkracht te vergroten;
2. met technologie (de Pulsar Innovation Tool, PIT) het ontwikkelen, uitwerken en selecteren van ideeën te ondersteunen;
3. ideeën waar gewenst en mogelijk te realiseren met eigen consultants of specialisten uit het netwerk.

De komende maanden zullen in het teken staan van het verder ontwikkelen van de dienstverlening. De eerste projecten worden opgestart, nieuwe projecten worden gezocht. Pulsar Innovation is klaar voor de start!

Het bericht Start Pulsar Innovation BV verscheen eerst op Pulsar Partners.

De afgelopen jaren is er sprake geweest van een crisis. Maar wat is een crisis nou eigenlijk? En waar wordt dat dan op gebaseerd? Al maanden wil ik er iets over schrijven. Afgelopen week las ik een blog van Coen van Veenendaal, bij de meesten wel bekend als (ex) voorzitter en initiatiefnemer van Alp d’HuZes. Coen heeft het afgelopen jaar nogal wat over zich heen gekregen en heeft ondertussen de publieke opinie flink tegen. Ik heb geen oordeel over wat er gebeurt is, ik was er niet bij. Wel vind ik het erg jammer, dat deze gebeurtenissen de wissel trekken op het evenement Alp d’HuZes en hiermee minder geld beschikbaar komt voor kankeronderzoek; en daar ging de intentie toch naar uit. Coen verwoord, als gepassioneerd fietser en waarschijnlijk gebaseerd op eigen ervaringen, in deze blog hoe ik over de crisis denk. Vandaar dat ik heb gemeend deze blog integraal op onze website te plaatsen.

“Nog steeds hoor je het woord crisis in veel gesprekken en zie je het regelmatig in artikelen langskomen. Al sinds 2008 verkeren we in meerdere of mindere mate in een staat van crisis. Soms uitgesproken door een econoom of andere ‘geleerde’ als de crisis dit keer ècht is vanwege het feit dat er twee kwartalen op rij een daling in de koopkracht is geweest, of een andere macro-economische wetmatigheid. Maar veel vaker wordt het woord gebruikt door mensen die daarmee een legitimatie lijken te hebben om de omstandigheden aan te grijpen voor het niet optimaal zijn van de eigen situatie. Crisis als universeel excuus.

Natuurlijk heeft het effect als de economie niet groeit of zelfs krimpt. Voor mensen die hun baan kwijtraken of erger, kan het enorme gevolgen hebben. Toch bekruipt mij regelmatig het gevoel dat het ook heel vaak als excuus gebruikt wordt om vooral niet zelf verantwoordelijkheid te hoeven nemen voor het eigen succes. Natuurlijk maakt de crisis zaken niet gemakkelijker, maar daarmee niet onmogelijk. Iedereen kan lekker doorfietsen met een stevige wind in de rug, maar forse wind tegen maakt het vooruitkomen niet onmogelijk. Sterker nog, fietsen tegen de wind in maakt je sterker en geeft bij het bereiken van het doel een veel grotere voldoening.
Ik denk wel eens dat we zo gewend zijn geraakt aan vanzelfsprekende groei van de economie, dat het altijd beter en meer kan, dat we niet meer kunnen omgaan met schaarste, weerstand en teruggang. Juist het voorspelbare van de groei die we lange tijd gekend hebben, maakt het lastig om met de huidige omstandigheden om te gaan. Terwijl voorspelbaarheid eigenlijk ongelooflijk saai is. In dat opzicht is de crisis dus een zegen, want het doorbreekt de voorspelbaarheid van het bestaan. Het is dus vooral hoe je aankijkt tegen de huidige situatie, die bepaalt hoe je je erbij voelt; een vervelende onderbreking van het voorspelbare bestaan of een uitdagende mogelijkheid om alles uit de kast te halen om er een succes van te maken.

Ikzelf hou wel van uitdagingen. Ik ga er vanuit dat niets voorspelbaar is en dat de toekomst aan ons is om geweldig te maken. Ook ik heb het afgelopen jaar ondervonden hoe het is om een crisis mee te maken. Weliswaar geen economische, maar daardoor niet minder ingrijpend. Het heeft me diep geraakt wat er in de (social) media allemaal over mij gezegd en geschreven werd. Toch heeft ook deze ‘crisis’ mij de mogelijkheid geboden al mijn vermogens aan te spreken om weer op te staan en door te gaan. Dat heeft kracht energie en heel veel van mijn doorzettingsvermogen gevraagd.

We zijn vaak teveel gefocust op het resultaat en niet op de weg ernaartoe. En ja, als je een paar uur met wind in de rug hebt gefietst, zul je een grotere afstand hebben afgelegd, dan wanneer je dezelfde tijd tegen een forse storm hebt opgebokst. Het eerste geeft dus een groter resultaat, maar in het tweede geval zul je al je vermogens moeten aanspreken, wat uiteindelijk meer voldoening geeft. De ervaring leert namelijk dat activiteiten waar we echt ons best voor moeten doen, waar we al onze vermogens, creativiteit en doorzettingsvermogen voor moeten aanspreken, het beste gevoel opleveren. In dat opzicht is de crisis dus een geschenk, want we moeten alle zeilen bijzetten, alles in onszelf aanspreken en doorgaan wanneer je het gevoel hebt niet meer verder te kunnen. Het resultaat is echter gegarandeerd meer voldoening dan wanneer het je komt aanwaaien.”

Brontekst hier.

Het bericht Crisis verscheen eerst op Pulsar Partners.

Zo af en toe fröbel je eens wat op je laptop. Een beetje vanuit het gevoel speel je wat met programma’s en plaatjes, onnadenkend, uit de losse pols. Als je weer bij zinnen komt kijk je naar het resultaat.

Mooi!, dacht ik. Dit plakkaat geeft precies het gevoel weer dat ik bij Pulsar Partners heb. De juiste sfeer, het goede gevoel. Weergegeven in plaatjes, kleur en tekst. Ik vind het de moeite van het delen waard. Bij deze dus.

 

Het bericht De sfeer van Pulsar Partners verscheen eerst op Pulsar Partners.

Mijn waarde,

Een nieuw jaar is een bijzondere gebeurtenis in ons leven. Ieder jaar vieren wij de overgang met verschillende rituelen: familiebijeenkomsten, conferences, oliebollen, vuurwerk, waarmee we het oude jaar uitluiden en het nieuwe verwelkomen. Zo is knalvuurwerk bedoelt om de geesten van het oude jaar af te schrikken en siervuurwerk om de geesten van het nieuwe jaar te verwelkomen. Dat het gebruik soms excessief is en leidt tot ongevallen en gewelddadigheid, heeft vermoedelijk niets te maken met de aard van het ritueel, maar met de aard van de samenleving waarin wij leven.

De magie van verwondering

In deze brief wil ik mij liever buigen over de magie, de magie van het kijken naar vuurwerk als kind. Kijkend naar de hemel, naar de prachtige kleuren en figuren die daar te zien zijn. Geen angst voor verwonding, geen idee van geweld, de ogen alleen gericht op de verlichte hemel. Ik richt mij hier op de verwondering.

Een aantal jaren geleden werd ik geconfronteerd met een mooie oefening. Op de grond van de ruimte waarin ik was, werd een tamelijk grote vierhoek op de grond afgezet met tape. De groep mensen waarmee ik was, werd in tweeën gedeeld. Steeds twee mensen werden in de vierhoek toegelaten, waarbij de instructie was: laat bij het binnenstappen van de vierhoek alle beelden en gedachten varen, stap zogezegd ‘blanco’ naar binnen. Bij binnenkomst zie je een andere, nieuwe mens bij jou in de ruimte, ontmoet elkaar zonder woorden en zie wat er gebeurt. Veertien paren van mensen ontmoeten elkaar, wat een schoonheid, wat een diversiteit. Angsten, liefde, verleiding en vooral verwondering waren ons deel.

Bij het nadenken over deze brief, schoot de oefening mij direct te binnen, de analogie tussen een nieuw jaar en de vierhoek ligt voor de hand. Niet alleen is een jaar ook een afgebakend geheel van 365 dagen, een nieuw jaar biedt ons tevens de mogelijkheid alle beelden, angsten, overtuigingen en voorbehoud aan de kant te schuiven en ‘fris van de lever’ te starten. Zou het mogelijk zijn 2014 te leven in verwondering?

Wat is dat eigenlijk “verwondering”?

Verwondering neemt vanzelfsprekendheid weg en toont ons de geheimzinnigheid van de wereld en het eigen bestaan. Het is een uitdaging om ons te blijven verwonderen over hoe en dat de wereld is, over onszelf, over hoe en dat we zijn.

Wij leven in een wereld waarin de rede en de wetenschap de dienst uitmaakt, waar bedrijven worden geregeerd door Excel-sheets in een virtuele wereld. Een wereld waar de realiteit wordt gevormd door oneliners, argumenten en bewijzen, op basis van vooroordelen, angsten en invullingen. Waar ervaringen uit het verleden, de angst voor de toekomst voeden en het hier en nu wordt vergeten. We vergeten te genieten van alles wat ons nu gebeurt, van de rijkheid van het heden. Omdat we denken dat we al weten hoe het zit.

In mijn werk kom ik dat vaak tegen. Veel ondernemers en managers schieten bij alles wat er op ze afkomt direct in de oplossing.  Anderen praten over hun werk, in plaats van dat ze er zelf midden in staan. In 2013 was ik in de gelukkige omstandigheid te mogen werken met mensen die zich ook willen verwonderen.

Soms snak ik hierin naar een moment van niet-weten, terug naar de verwondering. Naïviteit zelfs. Overigens wordt verwondering vaak voor naïviteit versleten, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde. Veel meer snak ik naar een moment van niet weten, zonder oordeel, zonder overtuiging, maar een moment van eenvoudig bij de werkelijkheid zijn.

Ik moet zeggen dat ik het zelf soms erg ingewikkeld vindt niet vanuit kennis te reageren op een voorliggende zaak: kennis uit een boek, door studie of juist vanuit ervaring. Toch probeer ik, soms hardnekkig?, in de verwondering te blijven, naar mijn idee de basis van samen-werken. Juist in dat moment van niet-weten blijven kan leiden tot een socratische gespreksvoering waarin de verwondering centraal staat. Naast iemand staan in het gesprek, niet er tegenover, zeg maar.

Toch hoeft kennis van datgene wat de verwondering wekt niet te worden uitgesloten; integendeel: hoe groter onze kennis van iets is, des te duidelijker beseffen wij dat die kennis nooit uitputtend is. Kennis kan de verwondering ook voeden, omdat zij de mogelijkheden van anders-zijn kan stellen tegenover het zo-zijn.

De kern van de problematiek is mijns inziens dan ook niet kennis zelf,  maar veeleer de gehechtheid aan kennis, van waaruit we de verwondering vóór zijn. We hebben dan de neiging het belang van kennis te overschatten, alsof de werkelijkheid pas bestaat als deze gekend wordt. Op de middelbare school maakten wij daarover al het grapje: bestond zwaartekracht ook al voor Newton?

Het lijkt erop dat we bang zijn voor het niet-weten, het moment waarin we niet gehecht zijn? Het moment waarin de verwondering kan plaatsvinden.

Ik verwonder mij

Mijn waarde, ik verwonder mij. En ik wil mij blijven verwonderen. Over de schoonheid van de dingen, het licht en de duisternis, de op- en neergang in de natuur, de samenhang van alles, de aard van de liefde. Niet naïef, maar vol in het leven staand.

De mensen om mij heen helpen mij daarbij, als spiegels. Zij helpen mij eraan herinneren dat er mensen zijn die anders kijken en denken. Soms verwondert mij dat oprecht. De dagelijkse beslommeringen en sleur helpen mij me te verwonderen over hetzelfde maar toch anders. Zelfde woorden, andere ervaring. Andere accenten, andere ervaring.

Ik nodig u allemaal uit in dit nieuwe jaar in een nieuwe ruimte te stappen, u te verwonderen over de mooie wereld waarin wij leven. Ook als alles even tegenzit. Ik nodig u allen uit met elkaar steeds opnieuw in nieuwe ruimtes te blijven stappen, vol verwondering naar elkaar en de werkelijkheid waarin we leven. Maar ik nodig u allemaal ook uit eens met uw partner in een nieuwe ruimte te stappen, elkaar opnieuw te ontmoeten en dan vol verwondering naar de nieuwe mens te kijken die daar voor u staat.

Besluit ik met een gedicht van mijn favoriete schrijver Hans Andreus, dichter van licht en verwondering, uit zijn bundel Muziek voor Kijkdieren in 1951.

 

Liggen in de zon 

 

Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato 

de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht 

ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo 

ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht. 

 

Ik lig languit lig in mijn huid te zingen 

lig zacht te zingen antwoord op het licht 

lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen 

te zingen van het licht dat om en op mij ligt. 

 

Ik lig hier duidelijk zeer zuidelijk lig zonder 

te weten hoe of wat ik lig alleen maar stil 

ik weet alleen het licht van wonder boven wonder 

ik weet alleen maar alles wat ik weten wil 

 

Ik wens u allen een helder verlicht en verwonderlijk 2014,

Bart

Het bericht 2013 – 2014 Bart van der Meij verscheen eerst op Pulsar Partners.

Vanaf vanmiddag is Pulsar Partners een partner van Innovation Factory.

Innovation Factory faciliteert innovatieprocessen binnen organisaties in binnen- en buitenland met advies & software voor ideeënmanagement.

De betrokkenheid van Pulsar Partners wordt ingegeven door de gedeelde visie dat veel ideeën wel beschikbaar zijn in organisaties, maar niet zichtbaar. Met de software en procesbegeleiding van Innovation Factory kan latente kennis manifest worden gemaakt, de talenten van medewerkers komen zo beter tot hun recht.

Pulsar Partners ondersteunt Innovation Factory bij het ontwikkelen van de markt en verspreiden van de visie. Pulsar Partners werkt samen met John Jansen en Bas van Meer, die vanmiddag gezamenlijk het partnercontract met Han Gerrits van Innovation Factory tekenden.

Het bericht Partner Innovation Factory verscheen eerst op Pulsar Partners.

Vanaf vanmiddag is Pulsar Partners een partner van Innovation Factory.

Innovation Factory faciliteert innovatieprocessen binnen organisaties in binnen- en buitenland met advies & software voor ideeënmanagement.

De betrokkenheid van Pulsar Partners wordt ingegeven door de gedeelde visie dat veel ideeën wel beschikbaar zijn in organisaties, maar niet zichtbaar. Met de software en procesbegeleiding van Innovation Factory kan latente kennis manifest worden gemaakt, de talenten van medewerkers komen zo beter tot hun recht.

Pulsar Partners ondersteunt Innovation Factory bij het ontwikkelen van de markt en verspreiden van de visie. Pulsar Partners werkt samen met John Jansen en Bas van Meer, die vanmiddag gezamenlijk het partnercontract met Han Gerrits van Innovation Factory tekenden.

Aldo van Duivenboden heeft besloten om na ruim 3 jaar Pulsar Partners een andere weg in te slaan. Hij beëindigde de operationele betrokkenheid bij Pulsar Partners per 1 december 2013. Aldo gaat zijn werk als verbinder, coach, trainer en manager, zelfstandig voortzetten.

Peter en Bart wensen Aldo veel succes met zijn nieuwe stap. Wij willen in de nieuwe ruimte die nu ontstaat de samenwerking met Aldo waar mogelijk voortzetten.

Aldo is bereikbaar via 06 44476865 of via aldovanduivenboden@gmail.com.

U kunt natuurlijk ook contact opnemen met Peter of Bart.

 

Het bericht Verzelfstandiging Aldo van Duivenboden verscheen eerst op Pulsar Partners.

Aldo van Duivenboden heeft besloten om na ruim 3 jaar Pulsar Partners een andere weg in te slaan. Hij beëindigde de operationele betrokkenheid bij Pulsar Partners per 1 december 2013. Aldo gaat zijn werk als verbinder, coach, trainer en manager, zelfstandig voortzetten.

Peter en Bart wensen Aldo veel succes met zijn nieuwe stap. Wij willen in de nieuwe ruimte die nu ontstaat de samenwerking met Aldo waar mogelijk voortzetten.

Aldo is bereikbaar via 06 44476865 of via aldovanduivenboden@gmail.com.

U kunt natuurlijk ook contact opnemen met Peter of Bart.